2: De goede soundtrack.
3: Het level design
4: De eindbazen, daar kom ik straks nog op terug.
5: de in-game extra's.
6: de gelikte
N64 graphics.
*spoiler alert* Graag wil ik de eindbazen nu toelichten. Wanneer de eindbazen in beeld komen, komt er epische muziek op en komen de graphics een stuk mooier tot leven. Er kunnen letterlijk mushroom cloud explosies voor komen bij eindbazen en dat gegeven alleen al vind ik echt geweldig. Wanneer je het goede einde hebt moet je tegen de echte vorm van "Draak"ula vechten. Dit gevecht is echt alles wat ik ooit had kunnen wensen. Verder komt de dood zelf ook voor in het spel en ook dat is een geweldig gevecht, vooral wanneer hij de vissen uit de Hell oproept.
Verder een tip, wanneer je in het 5e level tegen de stier baas moet vechten, is er een manier om een grote hoeveelheid vlees bij hem lot te peuteren. Dit doe je door genoeg leven van hem af te slaan tot het punt dat hij een skelet is. Vanaf dit punt moet je hem zijn ding laten doen tot hij besluit TE STAAN om op jou te spuwen. Sla zijn benen eraf zodat zijn bovenlijf neervalt en maak er dan vanaf zijn buik een einde aan. Nu klapt hij uit elkaar en laat veel vlees achter.
Lang verhaal kort, deze
Castlevania is zeer gehaat onder de NES en Symphony of the Night liefhebbers, maar niemand kan van een blinde verwachten dat hij de schoonheid van de dag kan zien. Dit spel is zeer ondergewaardeerd en voor deze prijs is het echt een must buy spel.
Genre: Action/adventure/platform met een mild vleugje horror.
Verberg.
